Studnia w Dziurawej Czubie
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
6 m |
Deniwelacja |
6 m |
Wysokość otworów |
1930 i 1936 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
Ekspozycja otworów |
ku dołowi, ku górze |
Data odkrycia |
19 września 1963 roku |
Odkrywca |
Urszula Gorczyńska i Bernard Uchmański |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.K-21.01 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°11′39″N 20°02′37″E/49,194158 20,043675 |
Studnia w Dziurawej Czubie (Studnia w Dziurawej Turni) – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w północnej ścianie Dziurawej Czuby opadającej do Doliny za Mnichem, na wysokościach 1930 i 1936 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja również 6 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi pionowa, trójkątna studnia w ścianie Dziurawej Czuby zaczynająca się w dużym, górnym otworze wejściowym, a kończąca w mniejszym otworze dolnym. W pobliżu otworu górnego znajduje się w niej półka skalna[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Flora i fauna nie była badana[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli w czasie wspinaczki Urszula Gorczyńska i Bernard Uchmański w 1963 roku. Z tej okazji bezimienny dotychczas szczyt nazwali Dziurawą Turnią[3]. Pierwszy plan i opis jaskini sporządzili A. Gajewska i M. Zierhoffer w 2000 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-17] (pol.).
- ↑ Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2, ISBN 83-7104-011-3, OCLC 749655536 .